zondag 22 maart 2009

Eng...

Gisteren ging ik samen met mijn nicht in Brussel shoppen, tot daar niets mis. We nemen vanzelfsprekend Igloo mee en daar gaan we dan. De eerste winkel die we binnenstappen: een schoenenwinkel. Ja, vrouwen blijven nu eenmaal vrouwen.
Iedereen die hier leest, weet ondertussen dat Igloo een hoorhond is, dus een assistentiehond! Staat er in het groot op de deur: "Honden verboden", ik zeg aan mijn nicht: Luister, ze mogen niet weigeren, hier het kaartje. Ze beslist binnen te stappen samen met mij en gewoon dat te signaleren aan de verkoopster. De verkoopster zegt dat de gerant zal komen, ondertussen staan we met Igloo binnen aan de deur. We wachten en wachten en wachten...
Uiteindelijk komt de gerant af en ze zegt, Nee honden mogen niet binnen. Sandra: Dit is ene assistentiehond, mijn nicht is doof, hij mag binnen. Gerant: Nee en trouwens ik heb je met haar zien praten, Sandra: ze is doof niet stom, ze leest op de lippen en kan antwoorden! Gerant: nee het mag niet anders gaan andere klanten ook hun hond binnen willen meenemen,. Sandra: Het is een assistentiehond en je mag hem niet weigeren. Gerante: ga naar binnen, kijk rond en ik blijf bij haar met de hond en daarna ga ik met haar rond en de hond. Sandra: waarom moet ik hier wachten, we kunnen evengoed samen rondkijken. Gerante: Nee want dan gaan jullie babbelen en treuzelen. Sandra: ze is doof, we gaan echt niet babbelen in al dat kabaal! Gerante: Nee, jullie gaan een per een. Sandra: Nee we gaan samen en met de hond!
Na veel en heen en weer gediscussieer, eindigt de discussie met: Oké, kijk rond, ga maar, maar de volgende keer, doe j me een plezier en kom je mijn winkel niet binnen, ge kunt de pot op! Nu in het Frans allemaal was het einde veel kleurrijker: Je vous dis merde!
Dus ... we hadden toen 2 keuzes: ofwel gingen binnen keken we rond zonder wat te kopen, het spreekt voor zich dat we niets wilden kopen, ofwel gaven we haar haar zin en gingen we gewoon weg.
Wij zijn binnen gegaan, hebben gekeken en dik tegen ons zin niets gekocht want er waren echt wel leuke spullen, maar mijn geld zullen ze daar wel nooit krijgen! De gerant is ons de hele tijd op de voet gevolgd!
Btw de winkel is Degrif in de Simonisstraat in de buurt van de Châtelain!
Later op de namiddag, we waren toch erg lastig allebei door dat onbeleefd gedoe, hebben we ons nog een kriek gelachen: Igloo doet zijn hoopje, ik neem een zakje uit mijn tas, tot zover niets abnormaal. Behalve dat Igloo op het einde van een zebrapad gedaan had en dat er een MIVB-bus de straat wilde inrijden, dus ik kijk even en schat in dat als ik me nu buk om dat op te rapen dat de bus mijn hoofd zal pletten. Je kan het al raden... in plaats van mijn hoofd te pletten, werden de 2 grootste hoopjes van het Igloo's pakje geplet terwijl ik daar met mij zakje stond. Ik ben natuurlijk in de lach geschoten en Sandra ook. Nu was dat op de hoek van een straat met een druk café en veel volk op het terrasje met dat zonnig terrasjesweer. Iedereen lag daar natuurlijk ook in een deuk. Ik dus die resterende hoopjes opgeraapt en de vuilbak in gekeild ;-)

dinsdag 3 februari 2009

Work in Progress




Het is al eventjes geleden sinds het laatste filmpje, we werken gestaag voort nochtans ;-)




Tijdns de kerstvakantie was Igloo even terug naar de 'trainster', omdat we naar Parijs gingen en daar mocht Igloo niet overal binnen zoals Disneylands Parijs. Uiteindelijk bleef hij wat langer en toen hij terug was, werd ik ziek. igloo voelde dat wel heel erg aan,w ant hij deed ook niet zo vlot mee.




Op dit moment lukt het schitterend om te wandelen, zitten, liggen. Reageren op de geluidjes... dat is nog niet zo geautomatiseerd. Als we oefenen: alles okee; als het spontaan komt, dan reageert hij nogal wisselvallig, dus nog werk aan de winkel.




Wat minder leuk was..., maar toch wel grappig. Op een ochtend wil ik ontbijten, ik leg mijn potjes joghurt klaar en ga even mijn koffie halen, ik kom terug en Igloo had uit beide potje een lik genomen...




Een paar weken geleden was ik op week-end aan zee met onze GON-leerlingen, de kids hadden echt wel veel discipline en waren keitof met Igloo, ze verdienden terecht een pluimpje!








donderdag 4 december 2008

woensdag 3 december 2008

De boog kan niet altijd gespannen zijn, soms is het tijd voor wat ontspanning...